Bloed en doem voor gevorderden

Oke Noor, even door de zure appel heen bijten!

Je wilde een blog over PTSS en Complex trauma, schrijf er dan ook over!

Oke,oke! Hier komen de nasty brokstukken....

Gooi een hoop fysiek en verbaal geweld, (levens) gevaar, onvoorspelbaarheid, een beetje bloed, verwaarlozing, misbruik,vernedering en nog meer drama op een hoop, combineer het met machteloosheid, hulpeloosheid en doodsangst, en je hebt ingredienten voor PTSS/Complex trauma.

Voor iedereen die lijdt aan dit syndroom zal de samenstelling van deze ingredienten verschillen.
De gemene ( what's in a word?) deler in ieders verhaal en ervaring is het overweldigende gevoel van machteloosheid/hulpeloosheid.
Mensen die op wat voor manier het gevoel hadden controle te hebben over de (levens-)bedreigende situatie, zullen minder snel een PTSS ontwikkelen.

Als je opgroeid in een situatie die volstrekt onvoorspelbaar, en dus onveilig is, en waarin veel heftige emoties de boventoon voeren, dan heeft dat niet alleen efect op je emotionele ontwikkeling maar ook op de ontwikkeling en groei van je hersenstructuur.
Zo zijn er wetenschappers die PTSS/Complex trauma clasificeren als een hersenletsel.

Zij stellen dat een hevige levensbedreigende situatie je hersenstructuur kan veranderen door het vrijkomen van grote hoeveelheden adrenaline, cortisol ( stress hormoon) en een hoop andere biochemische stoffen.
Op zich best logisch, als je lichaam en je hersenen blootgesteld worden aan een overdoses biochemica zal dat effect hebben op je hersenstructuur. Je biochemische balans zal ontregeld zijn. In sommige gevallen hersteld zich dat, in andere gevallen blijft er een soort litteken achter, in in weer andere gevallen zal het je hersenstructuur permanent veranderen.
Dit is afhankelijk van de mate waaraan je blootgesteld bent aan de situatie, je genetische belastbaarheid, en het zelfherstellend vermogen van je hersenen.

Toen ik voor het eerst las over het feit dat PTSS/Complex trauma, geclassificeerd kan worden als een hersenletsel moest ik wel even twee keer slikken. Het klinkt zo onherroepelijk, permanent en aangetast.

Strike.a.pose.with.me.

Juxtaposing..wat is dat eigenlijk?

Ik ken de juxtapose positie vanuit mijn opleiding aan de kunstacademie. In kunst word vaak gebruik gemaakt van het naast elkaar zetten van dingen die met elkaar contrasteren, en ontstaan er op die manier onverwachte verbanden. Dingen die ogenschijnlijk niets met elkaar te maken hebben of juist tegenover elkaar staan,  kun je met elkaar in verband brengen om er betekenis aan te geven.

Juxtapose betekent zoiets als het tegenover elkaar staan in een gespiegelde houding. Zowel letterlijk als figuurlijk.Kruislingse verbanden, tegenovergestelde betekenissen, dissonantie.

Ik bevind me in een constante juxtapositie ten opzichte van de wereld om mij heen. Ik zet een stap en de wereld om mij heen wijkt terug, het lijkt op twee magneten die met de tegenpolen naar elkaar staan.Het lijkt soms alsof ik alles tegenovergesteld doe en ervaar.De titel van dit blog is dan ook een uitnodiging om eens aan mijn kant te komen staan, om samen met mij te juxtaposen, en de onderlinge verbanden die daaruit voortkomen te onderzoeken.

Pies toch minder grappig dan poep...

Deze headline las ik in op de voorpagina van de Spits een aantal dagen geleden, terwijl ik op weg was naar een gesprek met de gemeentelijke sociale dienst.

Maar natuurlijk is poep veel grappiger dan pies! Dat weet mijn dochtertje van 5 ook al! Poep is veel viezer dan pies, poep stinkt ook veel erger dan pies, en poep is bruin, waar pies lichtgeel is...do I need to say more?

Poepgrapjes worden bij mij thuis erg gewaardeerd, vooral tijdens het eten. Poepieplas op je bord krijgen is hilarisch voor een 5 jarige, en de grote nepdrol die we in huis hebben is een echte broekplasser, vooral als er visite komt en de nepdrol door mijn dochtertje ongezien ergens op de grond word gelegd.
Poep is leuk, poep is grappig!

Maar terug naar de afspraak die op me wachtte...
De mevrouw van de sociale dienst zag eruit alsof ze nog nooit gelachen had om een poepgrapje, eigenlijk zag ze eruit als iemand die niet goed kan poepen, omdat haar billen steeds te strak aangespannen zijn en ze niet "los"kan laten.
Ze heeft dan ook een zware en verantwoordelijke baan, dus geen wonder dat poepen dan wat lastig gaat.
Deze mevrouw moest mij namelijk duidelijk  maken dat ik echt aan het werk moet, en dat het geld voor uitkeringen echt op is. Iedere baan is passend, vertelde ze mij zonder ook maar een spier te verrekken.En ik stond er alleen voor want de gemeente was er tenslotte niet om mijn handje vast te houden, en daar iedere maand helemaal gratis en voor niets een geldbedrag in te gooien. Ik moest zelf op zoek naar die passende baan ( ja, duh..wie anders?), en vind ik die niet dan zijn de rapen gaar.Gare rapen betekend in dit geval dat ik dan door de gemeente te werk gesteld ga worden om bijvoorbeeld sneeuw te ruimen in de winter, of ( ja daar is die weer!) poep van de stoep te vegen in ruil voor het ontvangen van een uitkering.

PTSS en complex trauma

Trauma.... ik heb altijd al een hekel gehad aan het woord trauma. Het klinkt zo dramatisch en theatraal. Iets met veel bloed en doem. Een onherroepelijke gebeurtenis.Iets heeeel ergs.

Trauma bekt gewoon niet lekker. Het klinkt als een mokerslag, als iemand zegt een trauma te hebben dan is het meteen Serious Shit. Het is een echte showstopper.
Hoe vertel je op een luchtige manier dat je een trauma hebt opgelopen?

"Ha, ik ben Noor en ik heb een trauma opgelopen, maar verder is alles oke!"